(เราเป็นนกกระจอก ที่ออกบินเดี่ยว แต่วันนี้จะแอบขอเกาะเกี่ยว บินไปสู่อิสระเสรี กับนกที่ยิ่งใหญ่อย่าง โนจาธาน ลิผวิงสตัน นางนวน ค่ะ)
**************************
...ชีวิตมีเหตุผลขึ้นแล้ว เราสามารถจะยกตัวเองขึ้นจากอวิชชา เราจะทำตัวเราให้เป็นสัตว์ประเสริฐได้ด้วยปัญญาและความช่ำชอง เราเป็นอิสระได้ เราเรียนบินได้
..."ไม่มี โจนาธาน ไม่มีสถานที่เช่นนั้น สวรรค์ไม่ใช่สถานที่ และสวรรค์ก็ไม่ใช่เวลา สวรรค์คือการตั้งอยู่ในความประเสิรฐสุด"
นิยายเรื่องนี้ได้เสนอคำตอบไว้ว่า "ตายแล้วเปลี่ยน" ซึ่งน่าฟังอยู่มาก หมายความว่าเมื่อตายแล้วก็ไมเกิดและไม่สูญ แต่เปลี่ยนระดับการรับรู้ ซึ่งในต้นฉบับภาษาอังกฤษเรียกว่า "Level of Consciousness" ไปเป็นอีกระดับหนึ่ง ซึ่งหมายความว่า เมื่อตายแล้ว ก็จะต้องไปสู่อีกภพหนึ่งซึ่งสมมติต่างกับภพเดิม สมมติในที่นี้จะเรียกว่าระดับที่แตกต่างกันในสภาพทั้งปวงก็ได้ คนที่ยังมีชีวิตอยู่นั้น รู้ได้ด้วยสฬายตนะต่างๆ มีหู ตา ปาก จมูก กาย เป็นต้น และมีใจเป็นเครื่องรับรู้ แต่เมื่อไปอยู่อีกภพหนึ่งแล้ว สฬายตนะเหล่านั้นก็อาจไม่จำเป็น และไม่มี แต่การรับรู้ก็คงจะยังมีได้ด้วยวิธีอื่นหรือด้วยสมมติอื่น ซึ่งเราที่ยังไม่ถึงภพนั้นไม่มีทางที่จะรู้ได้...
**************************
วันนี้ขอเสนอหนึ่งในหนังสือที่เคยอ่านมานานแล้ว...แล้วก็ลืมค่ะ...
เมื่อครั้งยังเด็ก...เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านหนังสือมาก (ทุกวันนี้ก็ยังชอบอ่านอยู่) ซึ่งอ่านหลากหลายแนวมาก แนะหนังสือเรื่องนี้ Jonathan Livingston Seagull เป็นอีกเล่มที่ชอบ โนนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนลน ที่มีความคิดผิดแปลกจากนางนวลทั่วไป...ส่วนหนึ่งที่ทำให้ชอบหนังสือเล่มนี้ นั่นอาจเป็นเพราะเรามีความดื้อเป็นทุนลึกๆ ความรู้สึกที่ว่า เราไม่ปฏิเสธความคิดเห็นของคนอื่น แต่เราขอยืนกรานทำตามความคิดเห็นของเราเอง เป็นใหญ่ ซึ่งแน่นอน มันมีทั้งที่ถูกและที่ผิด แต่นั่นทำให้รู้ว่า เราต้องรับผิดชอบต่อทุกการตัดสินใจด้วยตัวเอง เราโยนมันให้คนอื่นไม่ได้หรอก... "เพราะเธอ เราเลยทำแบบนั้นแบบนี้..." สุดท้ายแล้วเราจะรู้ว่า เพราะตัวเราเอง เลือกทำเอง ไม่ว่าจะมาจากคำแนะนำของคนอื่นหรือจากการดื้อทำตามใจตนเองก็ตาม
หนังสือเล่มนี้แฝงปรัชญามากมายจริงๆ หนังสือเล่มเล็กๆ ที่เมื่อครั้งยังเด็กอ่านแล้วก็...ชอบนะแต่ไม่ค่อยเข้าใจ... งงไม๊คะ นั่นอาจเป็นเพราะโลกของเรายังแคบอยู่มาก และตื้นเขินจริงๆ วันนี้เราต้องออกจากโลกแคบๆ เดิมๆ และบางครั้งต้องขุดให้ลึกลงไปเพื่อค้นหาสิ่งที่ "มองไม่เห็น แต่เชื่อว่ามีอยู่จริง...ให้เจอ"
หนังสือเล่มนี้ เคยถูกแปลขึ้น โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ซึ่งหาได้ยากแล้วในขณะนี้ และได้ถูกเรียบเรียงขึ้นมาใหม่โดย อาจารย์ชาญวิทย์ เกษตรศิริ ซึ่งที่เราได้อ่านจะเป็นฉบับของท่านคิกฤทธิ์ นะคะ หนังสือนี้ทำให้ประทับใจมากจริงๆค่ะ ถ้าใครมีโอกาส ก็ลองหาฉบับจริงมาอ่านกันดูนะคะ จะเป็นต้นฉบับภาษาอังกฤษ หรือจะเป็นฉบับแปลจากท่านใด ความสวยงามที่แฝงไว้ในหนังสือเล่มนี้ก็ยังคงเดิม..นั่นเพราะทุกบรรทัด ขึ้นอยู่กับการตีความของเราทั้งสิ้นค่ะ...
กระนั้นแล้ว ขอเสริมอีกนิดนะคะ จากส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ค่ะ
"โถ่! เฟล็ตซ์ เราไม่ได้กรุณากรรมนั้น เราไม่กรุณาความเกลียดและความชั่วเป็นธรรมดา เธอต้องหมั่นฝึกปฏิบัติจนเห็นนกนางนวลตัวที่แท้ เห็นสิ่งที่ดีมีอยู่ในนกนางนวลทุกตัว แล้วช่วยเขาให้แลเห็นสิ่งที่ดีที่มีอยู่ในตัวเขาด้วยตัวของเขาเอง นั่นคือสิ่งที่ครูเรียกว่ากรุณา มันก็สนุกดีอยู่เหมือนกันเมื่อเรารู้เคล็ดของมัน"
...ประโยคสั้นๆ ที่ขอบอกว่าโดนใจมากค่ะ เราเองยังไปไม่ถึงจุดนั้นเลย ยังต้องฝึกอีกเยอะ
สำหรับผู้ที่รักในอิสระภาพของตนเอง...
